Postal (gra komputerowa)
Producent | |
---|---|
Wydawca | |
Dystrybutor |
PL: LEM[2] |
Seria gier | |
Data wydania |
30 września 1997[1] |
Gatunek | |
Tryby gry | |
Kategorie wiekowe | |
Wymagania sprzętowe | |
Platforma | |
Nośniki | |
Wymagania | |
Kontrolery | |
Strona internetowa |
Postal – komputerowa gra akcji wyprodukowana przez Running with Scissors, a wydana przez Ripcord Games w roku 1997[1]. Gra należy do gatunku strzelanek, przygodę gracz obserwuje w rzucie izometrycznym. Sprzedaż produkcji została zakazana w wielu państwach[3]. Tytuł doczekał się adaptacji filmowej o tym samym tytule, a został wyreżyserowany przez Uwe Bolla.
Pochodzenie nazwy
[edytuj | edytuj kod]Nazwa serii gier Postal nawiązuje do angielskiego wyrażenia going postal, oznaczającego sytuację, w której pracownik dokonuje jakiegoś aktu przemocy w miejscu pracy, z zabójstwem włącznie. Określenie pochodzi od serii zajść mających miejsce w biurach United States Postal Service (poczty amerykańskiej), gdzie w latach 1983–1997 w dwudziestu incydentach pracownicy poczty zastrzelili ponad czterdzieści osób. Od tego czasu idiom ten używany jest do określenia wszystkich rodzajów aktów przemocy w miejscach pracy, a samo postal – na określenie stanu ekstremalnej wściekłości[4]. Wyrażenie going postal po raz pierwszy pojawiło się w prasie 27 grudnia 1993 w dzienniku „St. Petersburg Times”[5].
Fabuła
[edytuj | edytuj kod]W grze wcielamy się w tajemniczego Kolesia (Postal Dude), który bez żadnych zahamowań likwiduje wszystkie żywe istoty, np. saksofonistów z orkiestry dętej, mieszkańców wiejskich terenów, obżartych pączkami stróżów prawa itp., wykonując też dziwne zadania przez kolejne dni tygodnia.
Rozgrywka
[edytuj | edytuj kod]Gracz bezpośrednio kieruje Kolesiem, ma do dyspozycji 12 różnych broni (w tym granaty, napalm, czy koktajle Mołotowa[6]), zaś jego zadaniem jest zabicie odpowiedniej ilości ludzi obecnych na planszy. Przeciwnicy są uzbrojeni – na przykład policjanci, osobnicy z wyrzutniami rakiet czy rednecki ze strzelbami, poza nimi na mapie są również bezbronni ludzie[7].
Dodatki
[edytuj | edytuj kod]W roku 1998 wydano dodatek do gry zatytułowany Special Delivery (ang. przesyłka specjalna), dający możliwość gry w czterech nowych otoczeniach (dom handlowy, dzielnica nędzarzy, strefa trzęsienia ziemi i ośrodek turystyczny dla nudystów), udostępniający nowe postacie, dźwięki i tryby rozgrywki (kooperacja i odświeżony tryb deathmatch). Pierwotna wersja gry została wraz z dodatkiem wydana w roku 2001 pod tytułem Postal Plus. Gra zawierała również edytor, umożliwiający tworzenie własnych plansz.
Wymagania sprzętowe
[edytuj | edytuj kod]Poniższe wymagania sprzętowe podawane są za oficjalnym plikiem pomocy gry Postal Plus.
Minimalne
- procesor: 133 MHz
- co najmniej 16 MB pamięci RAM
- co najmniej 24 MB wolnego miejsca na dysku
- karta graficzna będąca w stanie wyświetlić co najmniej 256 kolorów w trybie 640x480
- szesnastobitowa karta dźwiękowa Sound Blaster 16 lub kompatybilna
Zalecane
- procesor: 300 MHz
- co najmniej 64 MB pamięci RAM
- co najmniej 24 MB wolnego miejsca na dysku
- karta graficzna będąca w stanie wyświetlić co najmniej 256 kolorów w trybie 640x480
- szesnastobitowa karta dźwiękowa Sound Blaster 16 lub kompatybilna
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Postal (PC). Gry-Online. [dostęp 2016-07-18].
- ↑ Postal. „Gry Komputerowe”. 01/1998, s. 38. CGS Computer Studio.
- ↑ Top Ten Banned Video Games. Game Front. [dostęp 2014-02-19].
- ↑ Merriam-Webster OnLine
- ↑ Karl Vick, Violence at work tied to loss of esteem, "St. Petersburg Times", 17 grudnia 1993
- ↑ Play, nr 8/2003, str 9
- ↑ Postal Review – GameSpot [online], www.gamespot.com [dostęp 2018-07-11] (ang.).